Over mij
Ik ben Suzanne Rhebergen
eigenaar van Honden met een Hobby. Het geweldige aan mijn werk is dat ik bezig kan zijn met mijn grootste hobby, terwijl ik vast kan houden aan de dingen die ik belangrijk vind: groei, kennis, verbinding zoeken/samenwerken en vrijheid. Mijn bedrijf steunt op de pilaren welzijn, wetenschap en praktijk.
Wat mijn klanten in de praktijk vooral zien, is mijn nieuwsgierigheid, creativiteit en analytisch vermogen om hen te helpen problemen te voorkomen of op te lossen. Ik heb een groot inlevingsvermogen in mens en hond en werk gedreven en vasthoudend. Ik leg snel verbanden en kan vlot schakelen. Het samenwerken met klanten en hun honden neem ik heel serieus, maar ik doe dit wel met de nodige humor.
Ik ben geboren in Nederland, maar opgegroeid in Zuid-Afrika waar ik ook mijn basisopleidingen heb gedaan. Als meisje was ik al gek op dieren. Behalve voor mijn eigen hamsters zorgde ik ook graag voor andermans dieren als hun eigenaren op vakantie waren. fietste ik naar de oppasadressen en zorgde ik voor katten, kippen en honden. Geweldig! In mijn vroege jeugd hadden we thuis helaas geen hond, maar op deze manier kon ik toch voor honden zorgen en met ze spelen.
Toen ik wat ouders was, kregen we onze eerste hond: Tess, een Spaniël. We deden maar wat, wisten er eigenlijk niks van en pasten toe wat gangbaar was. Na Tess volgde een aantal labradors en kruising-labradors. Aan het eind van mijn middelbare school heb ik wel even overwogen om een opleiding tot dierenarts te gaan doen, maar de selectie was streng en zo serieus dacht ik er nou ook weer niet over na. Uiteindelijk nam ik het besluit om een opleiding in de ICT te gaan doen: daarin was veel werk, ik kon het ook allemaal wel en vond wiskunde leuk… een keuze gemaakt met mijn verstand.
De ICT heeft me ook terug naar Nederland gebracht: tijdens de internetbubbel eind jaren 90 besloot ik eens verder te kijken dan de grenzen van Zuid-Afrika en ging ik op avontuur in Nederland. Ik ben hier blijven plakken en heel wat ervaringen rijker ben ik in 2010 uit mijn beroep gestapt en begonnen met de opleiding tot hondengedragstherapeut, die ik in 2014 heb afgerond. Daarnaast heb ik altijd extra bijscholing gevolgd, omdat ik dit werkveld zo ontzettend interessant vind.
Mijn eerste eigen hond was Maya, een buitenlands straathondje. Met haar heb ik alles ontdekt. Ze was een echte trucjeshond, we deden aan hondensport, ze kon boomklimmen en was ontzettend eigenwijs. Het liefst trok ze haar eigen plan, zoals zelf de weg oversteken naar de moskee om wat eten bij elkaar te scharrelen. Ik heb met en van haar ontzettend veel geleerd: wat werkt, maar ook wat niet werkt. Ik heb ook fouten gemaakt en die ervaringen helpen mij om klanten voor dezelfde fouten te behoeden. Het was een geweldige hond. Ze is helaas overleden in maart 2020, maar ze is diep in mijn hart gekropen en daar blijft ze ook.
Ik heb 10 jaar lesgegeven bij hondenschool De Gehoorzame Huishond (nu onderdeel van Stichting Utrechtse Kwispelacademie) , verbonden aan de Dierenbescherming. Ik kreeg daar veel te maken met herplaatshonden die angstig en/of agressief gedrag vertoonden. Ik heb daar heel veel ervaring opgedaan en heb me gespecialiseerd in probleemgedrag. Deze werktijd heeft me voor een groot deel gevormd en ik ben erg dankbaar voor de kansen die ik daar kreeg.
Nu geef ik zelf geen groepslessen meer, behalve op aanvraag (diverse workshops). Het grootste deel van mijn werk besteed ik aan 1-op-1 begeleiding bij gedragsproblemen of onzekerheid, training en advies bij aanschaf. Ik help graag bij problemen en hoe lastiger het probleem, hoe leuker ik het vind.
Samen met hondeneigenaren werk ik aan een oplossing voor het probleem dat ze ervaren in het samenleven met hun hond(en). Ik merk dat honden vaak niet begrepen worden. We leven in een ingewikkelde samenleving die voor mensen al complex is, waarin we rekening moeten houden met eisen, restricties en grenzen om het voor iedereen veilig te houden. Daarnaast zijn er in een gezin vaak kinderen, moeten eigenaren werken en is de hond, een sociaal dier, vaak alleen.
Daarbij heb ik oog voor de mens die bij de hond hoort. Mensen zijn de ingang naar de hond, met hen kan ik werken door begrip voor de hond te kweken, aan te leren hoe ze hun hond kunnen lezen, hoe ze communiceren met de hond, soms zullen ze hun verwachtingen bij moeten stellen en ik kan hen van info voorzien. Er is nu veel onderzoek naar honden, veel universiteiten wereldwijd hebben centra hiervoor. Dit maakt het niet eenvoudiger om als hondeneigenaar zelf oplossingen te vinden bij het ervaren van problemen: er is zóveel informatie…
Op mijn 47ste is bij mij ADHD geconstateerd. Dit wordt gezien als een aandachtstekort-stoornis, maar ik zie het liever als een aandacht-teveel-stoornis en ook eerder als mijn super power, dan een stoornis. Hoewel het in het dagelijks leven soms lastig is, merk ik in mijn werk vooral de voordelen ervan: ik vind van alles interessant, leg verbanden en ben creatief in oplossingen, met passie voor hond én mens.
Ik heb een brede interesse, zuig informatie op en duik snel de diepte in. Als ik over een onderwerp iets op wil zoeken, kan het maar zo zijn dat ik binnen no-time een academisch onderzoek zit te lezen dat ik op internet vond. Zo kom ik tegemoet aan mijn nieuwsgierigheid. Ik volg ook graag bijscholing, zowel praktisch als theoretisch gericht.
Wil jij weten hoe ik jou en je hond kan helpen? Neem dan contact met mij op.